14 Eylül 2016 Çarşamba

Ataklı değil Atarlı Bebek!


Büyükler bizden bahsederken "şimdikiler bilmez" diye bi giriş yaparlar ya hani, şimdi anlatacağım şey için "geçmiştekiler bilmez" diye bir giriş yapmam gerekiyor,çünkü gerçekten bilmiyorlar :)
Bebekler huzursuzlanınca "huy değiştirdi" gibi bir şehir efsanesi var, halbuki onun öyle "kıskançlık,pasaklılık" gibi huyları henüz oluşmadı. Peki ne oluyo bu evlat tatlılarına da hayat bu kadar zorlaşıyor? 

Büyüme atakları..


Büyüme atakları ; yani bebeğin sonunda temel bir davranış yada beceri elde ettiği ancak yaşarken çoğunlukla anneyi deli ettiği o şimşekli günler.

Peki neler yaşanıyor bu çılgın günlerde, hemen anlatalım.
Nefes 3 aylıkken "Bu çocuğa bişeyler oluyor" diyip yabancı bir siteden nörolojik gelişimleri okurken atak konusunu gördüm. Ataklı bebeklerin daha çok kucak istemesinden,mızmızlanmasından,emmemesinden,sürekli mutsuz olmasından,ve uyumamasından bahsediyordu. Aha dedim bizim balkabağı büyümüşte ataklar yaşıyomuş.Hatta büyümeye çalışıyormuş desek daha doğru olacak :(
Aklımdaki soru bu hallerin sonunda geçip geçmeyeceğiydi.Geçmezse "huyu değişti" diyen büyüklerimiz haklı çıkacaktı. Neyseki en fazla 10 gün anneyi yerlerde süründürüyor ve sonra bebek eski haline bir beceri ile dönüyor, şükrettik. 
Bazı bebekler bu dönemi uyumayla geçirirken bazıları Nefes gibi fazla farkında olurmuş ve "bişeyler oluyo len bana,yuvarlanabiliyorum bu nasıl oldu ki şimdi?" diyerek ağlayabiliyormuş. 
Bu arada bir dip not; şuanda da atak haftasındayız, iyiki kamerada konuşma zorunluluğu falan yok, çirkinlik ve bakımsızlıktan hapis cezası alabilirim çünkü şuan:)
 Her neyse, bizim kıza güvenerek dün gece arkadaşlarla dışarı çıktık.İnşallah uyanmaz diye dualar ediyoruz tabi.Bazen gözünü açar gibi oluyor,Burak'la ikimiz "hayır sana bakmadım" der gibi, aynı anda başka yerlere bakıyoruz.Bebeğiyle göz göze gelmekten korkan bir anne baba düşünün :))
Gözü uzun süre açık kaldıysa ben "tişşş tiişşşş-nanaaaa-bak bir masal kızı varmış ormandaaa" şekliyle tüm bildiklerimi mixleyip çocuğun zaten %25 gelişen aklını biraz daha karıştırıyorum. Ancak güncellenen bir ata sözü var artık "Su uyur Nefes uyumaz"

Gözler bi 15 dakika sonra artık full açık, bu gerçeği kabul etmeliyiz uyanıyor ve az sonra survivor "rahatça oturma ödüllü oyun" başlıyor.
 Yaşamayan der ki "ulan çocuk uyandı be, siz nasıl insansınız!" heheeeeey gidinde o geceyi bi Manzara Cafe'ye sorun.. 

Neyse balkabağı etraftaki ilgiyi aldı, bekledi, cilveleşti, "ay ne tatlı çocuk" söylemini de duydu.tamam dedi yeter, şimdi madalyonu çevirelim sevgili büyükler,Atak time başlasın ! sonsuz kucak isteği, kucaktayken de sonsuz uyuma isteği, uyuturken de sonsuz uyumaktan vazgeçiş. 
Yani kısaca anneyi delirtme sanatı nedir'in cevabı olan davranışlar.

Bir anne neden bu kadar üzülür biliyor musunuz, o konuşamayan yavrusunun derdine derman olamayıp misyonunu yerine getiremediğini hissettiği için..
He cafe'de de her insan gibi oturmak ister çünkü bilir ki ona mutluluk lazım.O mutlulukla bebeğini de güldürebilen eğlendirebilen hayatı seven bir anne olabilir ancak.
Her anne bir insandır nihayetinde değil mi ?

'Eşimle doğaçlama nöbetçi olarak görev belirledik. Ben kalkıp gezdiriyorum ben tükenip kollarımda bebekle bitkin bakışlarla gelince o gezdiriyor, derken ikimizde aynı anda masada olamıyoruz tabi, o yüzden arkadaşların kafada ambele oldu tabi,ne mevzu konuştuğumuzu bi ara yakalamaya çalıştım :)

 En son bi gelin odası bulduk, ve evet gelinden daha çok kullandım o odayı. Bi ara alıştım iyice gir çık'a, içeri bi çalışan girmiş yatmış,şak içeri girdim sonra kendime dedim "burası senin evin salonu değil sakin şampiyon" geri çıktım. 
Tamam dedim tek yöntem var, alabildiğine yürüyeceğim.Nefes volume'u yükseltti. Konuşabilse "eve gidelim" diye ağlayarak eminim.
Öncelikli olarak o dışarıya alışsın diye çıkıyoruz zaten. Asla dönüş yok. Evet tempo başlayalım .. Arkadan spor şarkım çalıyor tabi. Eye of the tigerrrr... başladım voltaya. Başka çarem yok öyle bi kafaya girmek zorundayım. Böyle böyle verdim ben 15 kilo,aferin yürümek iyi bişey bence diye diye yürüyorum..Çok hızlı adımlarla otoparkta gidip geliyorum. Çokta ciddiyim tabi, görev büyük.
Şöyle bi oturup kahve içen insanların gözünden bir an dönüpte  kendime bi baktımda uuuu dedim delirmişmiyim acaba, kendime sabır diledim,zaten fazla da o taraflara bakamadımtahmin edersiniz :))
Neyse saat 00:00 sularında yoğun çabalarım dahilinde uyumuş bulundu.Parti yapsam yeridir de yapmiyim uyanırr :)
Az öncede 2. günü atlattık uyudu şükür. Ama gel gör bana sor.. Yada boşver yahu hiç gelip görme. :)

Sevgiler
14.09.2016 
uyandın bu arada kızım başa saralım :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder